۱۳۸۹ اردیبهشت ۲۱, سه‌شنبه

وبلاگ؛ دستکم سیزده میلیون محارب در ایران داریم!

سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May

وبلاگ کشورم

جناب الهام! تقیه نکن، بگو ملیونها محارب داریم.

الهام: موسوی محارب است.

می دانیم که موسوی بسیار بیشتر از آمار رسمی حکومت رأی آورد.

جناب الهام!

طبق همون آمار کاملا تقلبی خودتون، موسوی بیش از 13000000 طرفدار دارد

ماده‌ی 186 قانون مجازات اسلامی بیان می‎نماید که هوادار محارب، محارب است.

نتیجه:

این بقول خودتان 13000000 ملیون نفری که به موسوی رأی دادند محارب هستند؛ همه را اعدام کنید.

.......................................................

تجمع اعتراضی فعالین سیاسی و مدنی کرد در اربیل عراق

سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May

خبرگزاری ایکنانیوز: روز دوشنبه مورخه 10/5/2010 در پایتخت حکومت اقلیم کردستان صدها تن از فعالین سیاسی و مدنی و روزنامه نگار کرد به منظور محکوم کردن اعدام پنج تن از فعالین سیاسی و مدنی در زندان های جمهوری اسلامی تجمعی اعتراضی را برگزار کردند.

در این تجمع که صدها تن از شخصیت های سرشناس کرد در آن حضور داشتند پارلمانتاران، پارلمان کردستان، حضور داشتند اعدام دسته جمعی فعالین کرد توسط جمهوری اسلامی ایران محکوم کردند.این تجمع که از سوی جمعی از فعالین دانشجوی و مدنی کرد در اربیل ترتیب داده شده بود، خواستار آن شد که روز سه شنبه در کردستان و ایران عزای عمومی اعلام شود.

در این تجمع به نشانه آزادی این 5 شهید پنج کبوتر سفید به نشانه آزادی و رهایی این شهیدان آزاد شدند و درانتهای مراسم در خیابان تهران در اربیل که توسط کنسول ایران در این شهر بازگشایی شد جمعیتی بالغ بر 500 نفر به نشانه همدردی با خانواده شهیدان شمع بر افروختند و سرودی برای شهیدان خواندند
...................................................................

فراخوان اعتصاب عمومی و سراسری در کردستان

سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May











کمیته مرکزی سازمان کومه له با انتشار بیانیه ای، مردم کردستان را به اعتصاب عمومی و سراسری در اعتراض به اعدام مبارزین سیاسی کرد فراخواند.

در این بیانیه آمده است: از همه مردم مبارز کردستان تقاضا داریم که در روز پنجشنبه 23 اردیبهشت با تعطیلی یک پارچه بازار و محل کار و مدارس و با خواست متوقف ساختن احکام و اجرای اعدام و آزادی زندانیان سیاسی کردستان، مانع از تداوم سرکوب در کردستان شوند. از همه احزاب سیاسی و تشکل های سیاسی و مدنی و همه فعالین سیاسی و اجتماعی نیز می خواهیم که برای متوقف ساختن ماشین کشتار جمهوری اسلامی از اعتصاب عمومی در کردستان حمایت کنند و متحدانه برای سراسری کردن آن بکوشند.

...........................................................................

سومين سال زندانی شدن رهبران جامعۂ بهائيان ايران

سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May











سرویس خبری جامعه بهايی

دعوت برای اقدام بين المللی در آستانۂ سومين سال زندانی شدن رهبران جامعۂ بهائيان ايران

در آستانۂ سومين سال زندانی شدن رهبران جامعۂ بهائيان ايران، دريافت اطلاعات تازه ای در مورد شرايط دشوارآنها در زندان ضرورت اقدام بين المللی برای آزادی فوری آنها را تشديد کرده است.

اين زندانى ها عبارتند از خانم فريبا كمال آبادى، آقاى جمال الدين خانجانى، آقاى عفيف نعيمى، آقاى سعيد رضائى، خانم مهوش ثابت، آقاى بهروز توكلى، و آقاى وحيد تيزفهم.

بانی دوگال، نمايندۂ ارشد جامعۂ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، گفت: «اکنون دو سالِ تمام است که اين بهائيانِ بیگناه در زندان مشهور اوين در تهران تحت شرايطی که با تمام موازين بين المللی مغايرت دارد زندانی هستند. ما از مسئولين امور در ايران می خواهيم که آنها را بلافاصله آزاد کنند و از جامعۂ جهانی هم برای هم آوا شدن با ما در اين درخواست دعوت میکنيم. اقتضای عدالت به جز اين نيست.»

اين زندانيان اعضای گروه موسوم به 'ياران ايران' هستند که به امور اوليۂ معنوی و اجتماعی جامعۂ چندصد هزار نفرۂ بهائيان ايران رسيدگی می کردند. آنها از زمان بازداشت شان در اوين زندانی هستند. شش نفر از اين جمع در ۲۵ ارديبهشت سال ۱۳۸۷ و يكى از آنها دوماه قبل از ديگران در اسفند ۱۳۸۶ دستگير شدند.

نخستين جلسۂ دادگاه برای رسيدگی به پروندۂ آنها روز ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸ در شعبۂ ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی برگزار شد. از جمله اتهامات وارده به آنها 'جاسوسی'، 'فعاليتهای تبليغاتی' و 'افساد فی الارض' است که همگی اين اتهام ها را رد کردهاند. جلسات بعدی دادگاه در ۱۸ بهمن ۱۳۸۸ و ۲۳ فروردين ۱۳۸۹ برگزار شد.

به گفتۂ خانم دوگال: «در سه جلسۂ دادگاه هيچ سندی که کوچکترين نشانه ای از تخلف آنها از قانون باشد ارائه نگرديد و بيش از پيش معلوم شد که تنها علت زندانی شدن آنها اعتقاد دينی شان است.»

او افزود: «حتی اگر آزادی آنها هم بلافاصله تأمين نشود حداقل بايد به قيد ضمانت مرخص شوند و قدم های لازم برای برگزاری سريع و عادلانۂ محاکمۂ آنها بر اساس موازين بين المللی برداشته شود.

شرايط دشوار زندان

روز جمعه دومين سالروز زندانی شدن اين گروه است. اطلاعات تازهای در مورد شرايط بسيار دشوار آنها در زندان به دست آمده است. از جمله معلوم شده است که دو زن و پنج مرد زندانی بهائی در دو سلول بسيار کوچک که فضای حرکت يا استراحت محدودى به آنها مى دهد زندانی هستند.

به گفتۂ خانم دوگال به آنها تخت خواب يا تشکی داده نشده است. فضای زندان بوی بدى دارد و فقط دو ساعت در هفته به آنها اجازۂ استفاده از هوای آزاد داده می شود. نور سلولها هم به قدری کم است که اگر در طول روز چراغ روشن نکنند قادر به ديدن چيزی نيستند.

«تماس آنها با عزيزانشان محدود است به يک مکالمۂ ده دقيقه ای تلفنی در هفته يا ملاقاتی که معمولاً از پشت شيشه انجام می گيرد.»

«اين شرايط غيرانسانی با تمام اصولِ پذيرفته شده در معاهدات بين المللی برای نگهداری از زندانی ها، که می گويد هيچ مجازاتی نبايد با شکنجه، خشونت يا رفتار تحقيرآميز همراه باشد، مغايرت دارد.»

«درخواست های خودِ زندانيان برای بهبودِ جزئی شرايط زندان هم بدون جواب مانده و در نتيجه سلامت اين افراد به مخاطره افتاده است.»

«اين افراد بیگناه اند و هيچ دليلی وجود ندارد که اينگونه مورد آزار قرار بگيرند.»

به گفتۂ رکسانا صابری، روزنامه نگاری که سه هفته با دو نفر از اين زندانيان هم سلول بوده، زنها در سلول کوچکی به ابعاد ۴ در ۵ متر زندانیاند. او میگويد «آنها پتويشان را لوله می کنند و به جای بالش زير سرشان می گذارند. کف سلول سيمانی است و با فرشِ نازکِ قهوه ای رنگی پوشانده شده که اکثر زندانی ها از خوابيدن روی آن دچار درد پشت و زخم میشوند...وقتی من با آنها بودم اجازه داشتيم هفته ای چهار بار، هربار بيست تا سی دقيقه، به يک حياط محصور با ديوارهای سيمانی برويم.»

اقدامات بين المللی

بيت العدل اعظم -نهاد اداره کنندۂ جامعۂ بهائی- از بهائيان در سراسر عالم خواسته است تا در روز جمعه به ياد بهائيان ايران و تمام هموطنانِ آنها که در معرض ستم های مشابهی هستند جلسات دعا در اطراف جهان برگزار کنند.

در پيام بيت العدل اعظم آمده است: «قلوب این جمع از تفکّر به اینکه هفت نفر اعضای پيشين "ياران" ايران یک سال دیگر را بدون دلیل و بر اساس اتّهاماتی بی پايه و بدون ارائۀ سندی از طرف مسئولین در زندان گذرانده اند، آزرده است.»

اين پيام مى افزايد: «فرارسيدن دومين سالگرد در بند بودن این عزیزان یادآور وسعت انحاء گوناگون آزار از جمله بازجوئی ها، بازداشت ها و زندانی کردنهای خودسرانه، مانع شدن از کسب معیشت، ويران کردن نامعقول اموال و املاک، و محروم ساختن دانشجوبان بهائی از تحصیل است که اعضای جامعۀ بهائيان ايران از هر سن و طبقه ای در معرض آن قرار دارند.»

اتحاد براى ايران، يکى از نهادهاى مدافع حقوق بشر، نيز براى يک حركت جمعى در همبستگى با رهبران زندانى بهائى دعوت به عمل آورده است. اين نهاد از تمام افرادى كه از آرمان هاى آن حمايت مى كنند خواسته است در حركتى نمادين فضائى مشابه سلول زندان اوين را بازسازى و تصاويرى از خودشان در آن فضا تهيه كنند. عكس ها و نمايه هاى ويديوئى از اين صحنه ها در سايت 'اتحاد براى ايران' به نمايش گذاشته خواهد شد تا توجه جهانيان به زندان بى دليلى كه اين هفت نفر در آن گرفتار هستند، جلب شود.

نگاهى به شرايط زندانيان بهائى در زندان اوين

ركسانا صابرى، روزنامه نگار آمريكائى-ايرانى، در دوران بازداشت اش در زندان معروف اوين در تهران با تعدادى از زنان زندانى هم بند شد كه به او در روزهاى دشوار بازجوئى و شرايط سخت زندان توانائى و انگيزۂ مقاومت دادند.

از جملۂ اين زنان دو نفر از رهبران بهائى، فريبا کمالآبادی و مهوش ثابت، بودند که رکسانا صابری در اوائل سال ۲۰۰۹ نزديک به سه هفته با آنها در يک سلول بود.

خانم صابری در يک مصاحبۂ تازه گفت: »فريبا و مهوش دو نفر از زنان زندانی بودند که بيش از همه مرا تحت تأثير قرار دادند. آنها به من معنای رهائی از نفس را آموختند و ياد دادند که اعتقادات و منافع جامعه را مقدم بر مصالح خودم بدانم«

توصيف خانم صابری از شرايط اين دو زن بهائی در زندان تصوير روشنی از وضعيت غيرعادلانۂ زندانيان در ايران ارائه می کند. اين شرايط به زندانيان بهائی منحصر نيست بلکه صدها و شايد هزاران روزنامه نگار، مدافعان حقوق زنان و فعالان حقوق بشر که در حال حاضر در ايران زندانی هستند از وضعيت مشابهی رنج میبرند.

به گفتۂ خانم صابری دو زن زندانی بهائی در يک سلول کوچک با دو پنجرۂ کوچک با حفاظ آهنی و بدون تختخواب نگهداری میشوند.

خانم صابری گفت:«آنها بايد روی پتو بخوابند. بالش ندارند و به جای آن پتوئی را لوله میکنند وزير سر مى گذارند و از چادرشان به عنوان ملافه استفاده می کنند.»

«کف زندان سيمان است که با يک فرش قهوه ای نازک پوشانده شده و اکثراً زندانیها از خوابيدن روی آن دچار پشت درد و زخم می شوند.

«دستشوئی در انتهای راهرو است و برای استفاده از آن بايد زندانی اجازه بگيرد.»

زمان ورزش هم محدود است. «وقتی من با آنها بودم، اجازه داشتيم که هفته ای چهار روز به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقيقه به حياطی با ديوارهای سيمانی برويم. در سه روز ديگر هفته اجازه داشتيم که حمام کنيم و لباسهايمان را با دست بشوئيم.»

پيش از اين که خانم صابری با آنها همبند شود هرکدام از اين دونفر مدتی را در سلول انفرادی و بدون دسترسی به اخبار و کتاب - به استثنای قرآن و چند کتاب دعای اسلامى- گذرانده بودند.

خانم صابری افزود: «در مدتی که من با آنها بودم سعی میکردند با برنامۂ منظمی کتابهایی را که در زندان مجاز بود بخوانند، تلويزيون دولتی را تماشا کنند، در جای خودشان در سلول ورزش کنند، و دعا بخوانند.»

«فکر میکنم هميشه اين نکته در ذهنشان بود که رفتار آنها در زندان ممکن است برای جامعۂ بزرگتر بهائی عواقبی داشته باشد. برای آنها اين هم يک مسئوليت بود و هم يک موهبت. چيزی بود که به آنها نيروی مقاومت می داد.»

برگزيده از مصاحبه ای با وانورلد One World، نشريۂ جامعۂ جهانی بهائی، دورۂ ۲۰ شمارۂ ۳........................................................................

عکس؛ استقبال از احمدی نژاد با پفک چی توز!

سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May

پاکت پفک چی توز با عكس ميمون بر روی آن. دانشجويان دانشگاه بهشتی (دانشگاه ملی سابق) روز گذشته هنگام حضور احمدی نژاد در این دانشگاه، به نشانه اعتراض اين پاکت را مقابل او و مزدوران حراست گرفتند.


















.............................................................................
احضارهای گسترده در آستانه سالگرد کودتا
سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May












سایت ندای سبز آزادی: با نزدیک شدن به سالگرد کودتای انتخاباتی ۲۲ خرداد، موج جدیدی از احضار بازداشت‌شدگان سال ۸۸ که با قرار کفالت یا وثیقه بیرون از زندان هستند، آغاز شده است.

بنا بر اخبار رسیده در روزهای اخیر بسیاری از کسانی که به ویژه در موج بازداشت‌های بعد از عاشورا و پیش از ۲۲ بهمن بازداشت شده و پیش از عید نوروز با قرار وثیقه یا کفالت آزاد شده بودند، برگه‌های احضار به دادگاه دریافت کرده‌اند.

بسیاری از این افراد از زندانیان گمنامی هستند که یا در تظاهرات خیابانی و یا به دلیل فرستادن چند پیامک (اس‌ام‌اس) یا ای‌میل بازداشت شده و سابقه فعالیت سیاسی ندارند.

تاریخ بیشتر این دادگاه‌ها در روزهای آخر خرداد و اوایل تیر ماه تعیین شده است و شعبه تعیین شده هم مثل بیشتر دادگاه‌های برگزار شده در یک سال اخیر، شعبه ۱۵ (به ریاست قاضی صلواتی)، شعبه ۲۶ (به ریاست قاضی پیرعباسی) و شعبه ۲۸ (به ریاست قاضی مقیسه) است.

به نظر می‌رسد با توجه به هزینه سنگین بازداشت‌های گسترده بعد از عاشورا و پیش از ۲۲ بهمن، عوامل کودتا تصمیم گرفته‌اند این بار برای مهار اعتراضات مردمی در خرداد ماه، که میرحسین موسوی در بیانیه اخیر خود آن را ماه آگاهی و حق‌جویی خواند، از حربه احضار به دادگاه استفاده کنند تا خطر صدور احکام سنگین باعث شرکت نکردن فعالان جنبش سبز در اعتراضات خرداد ماه شود.

......................................................................

پزشک زندانیان سیاسی تحت فشار در بند پاسداران













سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May

به گزارش فعالان حقوق بشر، دکتر حسام فیروزی، پزشک معتمد شماری از زندانیان سیاسی هم اکنون در بند اطلاعات سپاه پاسداران تحت فشار قرار دارد و ماموران اطلاعات سپاه درصدد پرونده ‌سازی برای او هستند.

بنابراین گزارش، دکتر حسام فیروزی در طول ۷۰ روز اخیر به شدت تحت فشار بوده و در ماه اول بازداشت توسط بازجویان تحت فشارهای جسمی و روحی بوده است.

وی در طول دو ماه گذشته تنها دو ملاقات کوتاه سه دقیقه‌ای با خانواده خود داشته که در ملاقات اول دارای وضعیت جسمی بسیاری بدی بوده است.

دکتر حسام فیروزی هم‌ اکنون در سلولی دو نفره در بند ۲ الف سپاه همراه با برادرزاده‌ خود علیرضا فیروزی در بازداشت به سر می‌برد و از حق ملاقات با خانواده و وکیل خود محروم است.

پیگیری‌های خانواده‌ وی نیز در طی این مدت هیچ ثمری نداشته و مسئولان دستگاه قضایی هیچ پاسخ مشخصی در خصوص بازداشت وی ارائه نکرده‌اند.

گفتنی است دکتر حسام فیروزی پزشک معالج زندانیان سیاسی از جمله آقایان احمد باطبی، اکبر گنجی، آیت الله بروجردی و زنده یاد اکبر محمدی بوده است.


.......................................................................
۱۸ زندانی کرد دیگر در صف اعدام در زندانهای رژیم
سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May
با اعدام پنچ زندانی که چهار تن از آنان کرد بودند، در کردستان عزای عمومی اعلام شده و مردم این استان دعوت به اعتصاب سراسری شده اند.

مصاحبه با مسعود کردپور روزنامه‌نگار کرد

دویچه‌وله: آقای کردپور اگر ممکن است برای ما بفرمایید که الان شهرهای کردنشین و استان کردستان در چه وضعیتی قرار دارند؟

مسعود کردپور: با توجه به این که این افرادی که در زندان بودند و چندین سال است در زندان هستند، به هرحال تبلیغات خیلی وسیعی از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای انجام گرفته بود که این‌ها بیگناه هستند و در افکارعمومی نسبت به آن‌ها احساساتی بوجود آمده بود، الان با توجه به این که این‌ها اعدام شده‌اند، و با توجه به این که وکیل آقای فرزاد کمانگر هم که در رسانه‌ها اعلام کرده که ایشان بیگناه بوده و عضو هیچ حزب و سازمان و گروهی نبوده و در هیچ کار تروریستی هم شرکت نداشته، به هرحال مردم در این رابطه ناراحت هستند و با مسئله خیلی احساسی برخورد می‌کنند.

در کردستان عزای عمومی اعلام شده و همین طور خبر می‌رسد که ممکن است مردم کردستان دست به اعتصاب سراسری زنند. آیا در این مورد شما چیزی دیده‌یا شنیده‌اید؟

البته با توجه به فضایی که در کردستان وجود دارد، از شبکه‌های ماهواره‌ای اعلام کرده‌اند و از مردم به صورت غیرمستقیم خواسته‌اند که مردم به این قضیه اعتراض کنند. ولی هنوز اتفاق خاصی نیفتاده است. فقط نیروهای نظامی و نیروهای ضد شورش در اکثر شهرها مستقر شده‌اند که اگر حادثه یا مسائل امنیتی اتفاق بیفتد با آن برخورد کنند. ولی تا الان که من با شما صحبت می‌کنم، اتفاق خاصی نیفتاده.

فضای شهرها به چه صورت است؟ گفته شده که مثلا در مهاباد و سنندج نیروهای انتظامی حتی در خیابان‌ها مستقر شده‌اند! آیا درست است؟

بله، نیروهای انتظامی که اکثراً وجود دارند، همیشه وجود داشته‌اند و در این مقاطع هم حضورشان بیشتر و پررنگتر می‌شود. در اکثر شهرها نیروهای انتظامی وجود دارند و یک حالت آماده باش دارند که اگر اتفاقی افتاد، زود وارد صحنه شوند و دخالت کنند.

آقای کردپور الان چندین زندانی کرد دیگر در زندان هستند، ازجمله آقای کاوه کرمانشاهی و بسیاری دیگر و این بیم وجود دارد که برای آن‌ها هم چنین احکامی صادر شود. خبری از آخرین وضعیت زندانیان کرد دارید؟

زندانیان کرد دو دسته هستند، یک دسته که وابسته به احزاب سیاسی هستند که در اکثر زندان‌های شهرهای مختلف وجود دارند و با توجه به این که این احزاب فعالیت دارند هر روز هم بازداشت‌ها بیشتر می‌شود و تقریبا اکثر شهرها تعدادی از این زندانیان را در خودشان دارند. تعدادی هم مثل آقای کرمانشاهی، فعال مدنی و حقوق بشر بودند که در زندان هستند. البته اکثر فعالین حقوق بشر الان خارج از کشور هستند و بعد از این که بازداشت شدند و فشارهایی از نظر امنیتی به آنها آمد، اکثرا از کشور خارج شده‌اند و به آن صورت دیگر فعال حقوق بشری در داخل کردستان نداریم. سایر زندانیان سیاسی هم که در اکثر زندان‌ها هستند و تعدادشان هم متاسفانه روز به روز زیاد می‌شود، چون به هرحال آزادی‌های اساسی که باید بر طبق قانون اساسی وجود داشته باشد و جزو حقوق شهروندی همه‌ی شهروندان هم هست، الان در ایران رعایت نمی‌شود. از جمله این که احزاب آزاد باشند، یا NGOها آزاد باشند یا تجمعات آزاد باشد، این‌ها رعایت نمی‌شود و خب تعداد زندانیان هم خیلی بالا رفته و این وضعیت متأسفانه با خشونت هم همراه است که می‌دانید در بسیاری موارد برخی از گروه‌های سیاسی با نیروهای دولتی درگیر هستند و بازداشت می‌شوند و احکام سنگینی هم برایشان صادر می‌شود.

اطلاع دارید که چه تعداد زندانی کرد الان محکوم به اعدام هستند، یعنی در دادگاه بدوی حکم اعدام برایشان صادر شده است؟

قبل از این اعدام‌ها حدود ۲۲ نفر بودند، ولی الان با توجه به این که چهار نفرشان اعدام شده‌اند، تعدادشان کمتر شده است. الان هجده نفر باید حکم اعدام داشته باشند که تعدادی‌شان در زندان اوین هستند یا در سنندج و سقز و اورمیه و این‌ها، تعدادی هم هستند که به هرحال احکام‌شان مراحل قانونی را طی کرده و ظاهرا به دیوان عالی کشور هم ارسال و بعضاً تأیید شده و آماده‌ی اجرا است. حالا چه زمانی اجرا می‌شود، این را دیگر «مصلحت» تشخیص می‌دهد که چه زمانی حکم را اجرا کنند. اما با توجه به حوادث و اتفاقات سیاسی گذشته معمولاً این احکام اجرا می‌شود.

.........................................................................
گزارشی از پرونده یک معلم دیگر محکوم به اعدام
سه شنبه، 21 اردیبهشت ماه 1389 برابر با 2010 Tuesday 11 May

برگرفته از سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر

عبدالرضا قنبری در روز ۱۴ دی‌ماه در منزل شخصی‌اش در پاکدشت بازداشت و راهی بند ۲۰۹ زندان اوین شد. وی در بازجویی‌های «مکرر و پرفشار» مجبور به امضای اعتراف شد. او در جواب بازجو تنها قادر به گفتن بلی یا خیر بوده است. این در حالی‌ست که به گفته نزدیکان این زندانی سیاسی، او در روز عاشورا در پاکدشت حضور داشته و در این باب عده ای از ساکنین محل نیز گواهی می‌دهند.

در طول بازجویی‌ها، ایمیل‌های سال ۸۶ به قبل را نیز به پرونده این دوره‌اش اضافه کردند در حالی که وی محکومیت آن پرونده را گذرانده بود. قنبری، زمانی که سعی کرده بود در جواب سوالات بازجو از عبارت «این ایمیل‌ها مربوط به سال ۸۶ است که من محکومیت آن را گذرانده‌ام» استفاده کند، برگه‌های بازجویی پاره شد.

نکته دیگر، فشار برای قبول ایمیل‌هایی است که وی در زمان ارسال آنها در بازداشت به سر می‌برده است. برای مثال او در ۱۴ دی بازداشت شده و مجبور به پذیرش ایمیل‌هایی می شود که در ۳۰ دی برایش ارسال شده است.

حمید بابایی وکیل این زندانی سیاسی در پی دو بار حضور در دادسرای اوین هنوز موفق به مطالعه پرونده نشده است و این در حالی‌ست که بنابر قرار قبلی، سه شنبه ۷ اردیبهشت دادگاه تجدید نظر وی در شعبه ۳۶ به ریاست قاضی زرگر برگزار شده است.

عبد الرضا قنبری استاد دانشگاه و کارمند آموزش و پرورش و نویسنده پنج جلد کتاب است. وی در بازه زمانی ۸۰ تا ۸۳ در کانون نویسندگان گرمسار عهده دار مسئولیت بوده است. وی استاد دانشگاه آزاد گرمسار و دانشگاه پیام نور پاکدشت، استاد دانشگاه عالی کشاورزی گرمسار و نیز به عنوان معلم در مدارس برتر گرمسار و پاکدشت تدریس کرده است.

در حال حاضر وی به همراه سه معلم دیگر به نام‌های رسول بداغی، امیدعلی مهرنیا و محمد داوری در بند ۳۵۰ به سر می‌برد.

بعد از وعده‌هایی که به عبدالرضا قنبری مبنی بر آزادی داده شد، در همان پرونده، روز قبل از دادگاه بدوی (9/11/88) احضار شد و در حضور دادستان دولت آبادی و قاضی صلواتی و بازجو، تشویق به انجام مصاحبه‌ای شد که از طرف ایشان تنظیم شده بود. به این زندانی سیاسی گفته شد: «ایراد این متن به نفع تو خواهد بود و موجبات آزادی تو را فراهم می‌نماید.»

بعد از اخذ مصاحبه و فیلمبرداری، روز بعد (10/11/88) دادگاه بدوی تشکیل و وی محکوم به اعدام شد. این در حالی‌ست که وکیل تسخیری وی در آن دادگاه در چند ثانیه تنها به تایید کیفرخواست پرداخت.

عبدالرضا قنبری، هم اکنون در سلول ۹ بند ۳۵۰ و در شرایط بد روحی به سر می‌برد. پرونده وی نیز در شعبه اول دادسرای اوین به ریاست بازپرس حاج محمدی است که از ابتدا وی را بارها به اعدام تهدید کرد.

.................................................................

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر