۹- اعتراف- شخص می‌تواند و خوب است که عمل اعتراف را بطور خصوصی در حضور یک زن و مرد (خادمین دوره‌دیده و رازدار) در کلیسا انجام دهد و نیاز نیست که شخص تمام جزئیات موارد را منتقل کند. این عمل با چهارچوب خاصی که دارد، منجر به بخشش گناهان شخص می‌شود.
۱۰- جریمه- وقتی شخص مرتکب گناه می‌شود، می‌تواند بعد از پشیمانی و توبه، بخاطر عیسی مسیح، بخشش گناهان بگیرد. شخص بعد از این بخشش، با داشتن اعمال نیکو، میوه این توبه را نشان می‌دهد.
۱۱- بازگشت ثانوی عیسی جهت داوری- بازگشت عیسی مسیح مرئی خواهد بود و این بازگشت جهت داوری انسان‌ها، بیداری مردگان و حیات جاوید به منتخبین و مؤمنین است. ولی داوری و قضاوت بر انسان‌های بی‌خدا و شیطان است که رنج آنها بی‌انتها خواهد بود.
۱۲- اراده آزاد- اراده آزاد ما نسبی است، به این معنا که ما می‌توانیم با اراده و منطق خود آزادی انتخاب داشته باشیم، ولی بدون حضور و قوت روح‌القدس، این اراده نیرویی جهت داشتن اعمال نیکو و عادلانه برای خدا یا عدالت روحانی ندارد، به این خاطر که طبیعت انسانی، تمایل به آنچه که به روح خدا متعلق است را ندارد (اول قرنتیان ۲:۱۴). ولی این عدالت‌خواهی به‌توسط روح خدا در قلب ایمانداران گذاشته می‌شود و تنها زمانی می‌توانیم خدا را دوست داشته باشیم و فرامین او را اجرا و اطاعت کنیم که روح او بر ما جاری شود تا ما را هدایت کند.
۱۳- ایمان و اعمال نیکو- اعمال نیکوی ما موجب بخشش گناهان و آشتی ما با خدا نمی‌شود و انجام اعمال نیکو، منجر به قرار گرفتن فیض و عدالت خدا بر ما نیز نمی‌شود. البته اعمال نیکو ضروری است، ولی نه برای نجاتمان و کسب فیض، بلکه به این خاطر که انجام اعمال نیک، خصوصاً دوست داشتن همنوع، اراده خدا است. زمانی که ما به‌توسط ایمانمان بخشیده می‌شویم، تحت فیض خدا قرار می‌گیریم و روح‌القدس در قلوب ما جاری می‌شود و قلوب و افکار ما را تبدیل و پر از عطوفت می‌کند که این تبدیل شدن موجب میوه‌های نیکو و اعمالی پسندیده می‌شود و به گفته آمبروسیوس: ”ایمان ما در اراده نیکو و اعمال نیک عادلانه است“ (نامه افسس ۲:۸). پس این بخشش و عادل‌شمردگی و فرزندخواندگی تنها به‌توسط ایمان ما بخاطر کار عیسی مسیح است که کفاره گناهان ما را پرداخت و این آشتی صورت پذیرفت (اول تیموتائوس ۲:۵). انسان بدون ایمان قادر به انجام فرمان اول از ده فرمان (خدایان دیگر نداشته باش) و فرمان دوم (از نام خدا سوء استفاده نکن) نیست! بدون ایمان و اعتماد به خدا، به دنبال او نمی‌رویم، صلیبمان را حمل نمی‌کنیم، بلکه به دنبال راههای خود، حمایت‌های انسانی و اتکا به کمک انسان‌ها می‌رویم و از طرف دیگر، سایر شهوات و امیال در افکار و قلوب ما مسلط می‌شوند. از این رو است که عیسی مسیح در یوحنا ۱۵:۵ می‌فرماید که جدا از او هیچ کاری از ما ساخته نیست.
اساس کلیسای لوتری انجیلی
ساختمان و اساس کلیسای لوتری بر این استوار است که جمع مؤمنین، کلیساهای خود را تنها روی کلام خدا و اعتقادات کلیساهای لوتری بنا می‌کنند، اعتقاداتی که در بالاترین ارگان این کلیساها در نروژ بنام ”سینوده“ (Synode) تصویب شده است. این اعتقادات بر اساس نوشته‌های انبیا در عهدعتیق و رسولان در عهدجدید می‌باشد و کلام خدا تنها قانون و حقیقت برای ایمان، آموزش و زندگی ما است.
ایمان این کلیسا بر اعتقادنامه‌های رسولان، نیقیه، آتاناسیوس، اعتراف‌نامه آگزبورگ و کتاب‌نامه لوتری استوار است که مطابق کلام خدا مرقوم شده است.
۱- اصول نظم کلیسایی: کلیسای ما طبق کلام مقدس و اعتقادات کلیسایی، جامعه مقدسین است که در آن، کلام خدا و آیین تعمید آب و عشاء ربانی انجام می‌شود: اعمال ۲:۴۲ و ۴۷؛ افسسیان ۵:۲۳؛ یوحنا ۱۳:۱۳؛ مزمور ۲:۶؛ اشعیا ۳۳:۲۲؛ یوحنا ۱۸:۲۶ و ۳۷؛ یوحنا ۱۴:۱۶؛ یوحنا ۱۵:۲۶؛ یوحنا ۱۶:۱۳؛ متی ۲۸:۱۸-۲۰؛ مرقس ۱۶:۱۵-۱۶؛ لوقا ۲۴:۴۷-۴۸؛ یوحنا ۱۷:۶-۸؛ متی ۲۶:۲۶؛ اول قرنتیان ۱۱:۲۳-۲۷؛ اول قرنتیان ۱۲:۴-۱۱؛ افسسیان ۴:۱۱-۱۲؛ اول پ
طرس ۴:۱۰-۱۱.
۲- کلیسا: هر کلیسای محلی متعهد به قبول اساسنامه، آموزش و سازمان کلیسایی انجیلی لوتری می‌باشد. اعضای کلیسا، مشایخ را که متعلق و عضو کلیسا هستند انتخاب می‌کنند. پاستور و یکی از مشایخ کلیسا متعهد هستند تا کلیسا وظیفه خود را نسبت به اساسنامه عمل کند. مشایخ هیأت مدیره کلیسا می‌باشند. مسؤولیت مشایخ از جمله موعظه کلام، اجرای آیین تعمید آب، عشاء ربانی، دردمندی، برنامه‌ریزی امور کلیسایی و نظارت بر شاخه‌ها (تیم‌ها) می‌باشد. آنها مسؤول تأیید کردن دیگر مدیران نیز هستند. اما قدرت اجرایی ایشان در دیگر موارد کلیسایی محدود است، به این معنا که در دیگر موارد، شماسان که در شورای کلیسا هستند و اعضای کلیسا در جلسات کلیسایی تصمیمات لازم را اتخاذ می‌کنند.
۳- عضویت: عضویت در این کلیسا به دو شکل می‌باشد:
عضویت کامل: این نوع عضویت اختیارات وسیعی به شخص عضو نسبت به امور کلیسایی می‌دهد. لازمه عضویت کامل، داشتن معلومات مسیحی، معترف بودن به عیسی مسیح به‌عنوان خداوند، و تعمید است و روش آموزشی و زندگی شخص نباید مغایر با اعتقادات کلیسایی باشد. مشایخ و شماسان با افراد علاقه‌مند برای این نوع عضویت صحبت می‌کنند.
عضویت محدود: بچه‌های تعمیدگرفته در کلیسا تا سن ۱۵ سالگی قبل از عمل تأیید ایمان (Konfirmasjon) ، عضویت محدود را دارا می‌باشند و بچه‌های کلیسا محسوب می‌شوند و کلیسا موظف و متعهد است تا توجه و دقت لازم را داشته باشد تا این بچه‌ها ایمان مسیحی را فرا گیرند. بچه‌ها نیز بعد از عمل تأیید ایمان، عضویت کامل در کلیسا را خواهند داشت.
۴- اخراج از عضویت کلیسایی: این امر شامل افرادی است که علی‌رغم مشاوره و یادآوری، همچنان مغایر با قانون کشوری و اخلاقیات مسیحی زندگی می‌کنند؛ و نیز شامل افرادی می‌شود که دارای رابطه جنسی خارج از چهارچوب ازدواج یا دارای رابطه با همجنس خود هستند، که این افراد اجازه شرکت در عشاء ربانی را ندارند و فاقد اختیارات و تصمیم‌گیریهای کلیسایی می‌باشند.
۵- مشایخ: کلیسا مشایخ خود را از بین مردانی که عضویت کامل کلیسا را دارند، می‌خواند. عمل و ایمان این مردان باید درخور این خواندگی باشد. شخص باید حداقل سی ساله باشد.
- انتخاب مشایخ اول به‌توسط پیشنهاد شورای کلیسا و بعد به‌توسط انتخاب کلیسایی می‌باشد. انتصاب مشایخ بعد از انتخابشان به‌توسط پاستور کلیسا می‌باشد.
- کار اصلی مشایخ: خدمت شبانی با شبان یا پاستور کلیسا است. شبان همراه با مشایخ، شورای مشایخ کلیسا را تشکیل می‌دهند و این شورا، مدیران کلیسا هستند و این تیم به‌عنوان خادمین منتصب‌شده، وکالت اجرای آیین تعمید آب، عشاء ربانی و دیگر آیینهای کلیسای را دارند. پاستور یا یکی از مشایخ انتخاب می‌شود تا مدیر شورا باشد. وظیفه مدیر شورا، رهبری مذاکرات در شورا است. مدت زمان خدمت این شورا ابدی است، ولی چنانچه شخص در این شورا نامطمئن به خدمتش باشد، می‌تواند استعفا دهد که این عمل به‌توسط شورای کلیسا و پرزبیتری انجام می‌گیرد. چنانچه پاستور یا مشایخ نخواهند به خدمت خود ادامه دهند، لازم است که دلایل خود را کتباً ارائه دهند.
۶- شماسان: تعداد انتخاب شماسان بر اساس نیاز کلیسا می‌باشد و انتخاب‌شوندگان شورای شماسان را تشکیل می‌دهند. شماسان نیز باید عضویت کامل در کلیسا را داشته باشند. حداقل سن ۲۵ سال و مدت خدمت آنان چنانچه مجدداً انتخاب نشوند، سه سال می‌باشد.
- شماسان بعد از پیشنهاد مشایخ و دیگر شماسان، به طریق اعضای کلیسا انتخاب می‌شوند.
- انتخاب‌شوندگان به‌توسط پاستور کلیسا به خدمت منصوب و دستگذاری می‌شوند.
- وظایف مهم شماسان: اجرا، مدیریت و تشویق نیروها برای کمک‌رسانی و پوشاندن نیازهای ضروری افراد و کمک به مؤمنین (اعضا) در کلیسا جهت بنا و تجهیز کلیسا و ایمانداران می‌باشد.
- بطور کلی، امور خدماتی کلیسایی به‌توسط مدیریت شورای شماسان می‌باشد که در این زمینه با مشایخ هماهنگی و همکاری دارند.
- از دیگر وظایف شماسان، برنامه‌ریزی، آمادگی امور عملی جلسات عبادتی و سالن کلیسایی و جلسات مشابه می‌باشد.
- هر شماسی نیز مسؤولیت خاص خود را برای محدوده تعیین‌شده دارد.
- شورای شماسان لازم است که جلسات مرتب خود را جهت صحبت و هماهنگی امور برای بنا و پیشرفت کلیسا داشته باشند.
- شماسان موضوعات مورد نظر و مورد نیاز خود را قبل از جلسه جهت بررسی دریافت می‌کنند. جلسات با کلام خدا و دعا شروع می‌شود. تصمیم‌گیری روی موضوعات با حداکثر رأی اتخاذ می‌شود و چنانچه آرا ۵۰/۵۰ باشد، رأی پاستور با ۲ رأی نتیجه‌بخش می‌گردد.
- شورای کلیسا که متشکل از شماسان و مشایخ است، جلسات مرتب خود را جهت برنامه‌ریزی و تقسیم تکالیف برگزار می‌کنند.
- شماسان باید افرادی روحانی بوده، به تمامیت کتاب‌مقدس وفادار باشند و در اخلاقیات مسیحی (محبت، فروتنی، خدمت فداکارانه، گذشت و دوری از ریاست‌طلبی) برای اعضا نمونه باشند.
۷- جلسات اعضا: این جلسات مهم‌ترین جلسات کلیسایی است. تصمیم‌گیریهای مهم در این جلسات صورت می‌گیرد. نحوه تصمیم‌گیریها طبق چهارچوب و پروفیل کلیسایی انجام می‌شود. موضوعات ذیل از جمله موضوعاتی است که در جلسه اعضا بررسی می‌شود:
- خواندگی، انتخاب و یا بررسی جهت برکناری پاستور، مشایخ و شماسان از خدمتشان.
- انتخاب از بین شماسان و مشایخ جهت ارسال به جلسات سالیانه پرزبیتری یا سینوده (Synode) .
- تأیید یا عدم پذیرش بودجه و صورتحساب‌های کلیسایی و برنامه‌های مختلف کلیسایی.
- مشایخ مسؤول آماده کردن موضوعات مورد بحث در این جلسات می‌باشند و ضمناً مسؤول دعوت و هدایت این جلسات هستند. شماسان نیز مسؤولند موضوع‌های لازمه را ارائه دهند.
- هر عضو کاملی با هماهنگی با شورای مشایخ، حق این را دارد تا موضوعات خود را برای بررسی به جلسات اعضا تحویل دهد.
- خوب است که این جلسات سه بار در سال برگزار شود. علاوه بر این، سالی یک بار جلسه سالیانه اعضا برگزار می‌شود. در این جلسات، اعضای کامل حق کامل تبادل نظر، پیشنهادات و حق رأی را دارند. تمامی کلیسا موظف هستند که نسبت به تصمیمات اتخاذشده به‌توسط اکثریت، متعهد باشند و به رأی حداکثر احترام بگذارند.
- این جلسات در مقدمه با کلام خدا و دعا شروع می‌شود.
۸- پرزبیتری: کلیساهای انجیلی لوتری در نروژ به ۴ قسمت یا ۴ پرزبیتری در ۴ منطقه در کشور تقسیم می‌شوند. کلیسای فارسی‌زبان ما یکی از ۵ کلیسا در شهر اسلو است که این ۵ کلیسا به‌اضافه کلیساهای منطقه شرق، جزو محدوده پرزبیتری شرقی می‌باشند. (تنها ما کلیسای فارسی‌زبان هستیم و بقیه کلیساها- حدود ۹۰ کلیسا- نروژی هستند.) پاستور و مشایخ، نماینده و معرف کلیساهایشان در پرزبیتری می‌باشند.
- پرزبیتری ارگان ناظر بر کلیساهای انجیلی است و کارشان بر اساس کلام خدا است و اینکه کلیساها، هم در اتحاد و مشارکت با یکدیگر تقویت شوند و هم اینکه نظارت لازم را روی آموزش و حیات کلیساها را دارند تا در صورت لزوم، مشورت و کمک لازم را جهت هدایت صحیح کلیسا در تعالیم و... بدهند. پروفیل کلیسایی مشترک ما در سینوده (Synode) به تصویب رسیده است.
- جلسات پرزبیتری هر سه سال یکبار برگزار می‌شود. کلیساها، شورای پرزبیتری و شورای انتخاب‌شده از طرف پرزبیتری، پیشنهادات و موضوعات خود را به این ارگان ارائه می‌دهند.
- پرزبیتری ناظران (اسقفان) را می‌خواند تا کار نظارت خود را در چهار منطقه کشور انجام دهند. موضوع‌هایی که در پرزبیتری بررسی می‌شود، عبارت است از: تعلیم، حیات جلسات عبادتی، امور عملی در کلیسا، وضعیت اقتصادی کلیسا، کار روی تقویت اتحاد و همکاری بین کلیساها در مناطقشان.
- از دیگر وظایف شورای پرزبیتری، پذیرش کشیش، پاستور و دیگر کارمندان است.
۹- سینوده (Synode) : این ارگان بالاترین مرجع کلیسایی ما است که قدرت اجرایی روی کلیساهای انجیلی لوتری را دارد.
- سینوده تمامی موضوعات مربوط به کلیساها را تصویب می‌کند.
- اعضای سینوده متشکل است از پاستورها، مشایخ و اعضایی که عضویت کامل را دارند. کلیساها بر اساس تعداد اعضای کلیسایشان، حق ارسال اعضا یا نمایندگان را به این جلسات دارند.
- نمایندگان از طرف مشایخ و شورای کلیسا به‌مدت سه سال انتخاب می‌شوند.
- جلسات سینوده نیز هر سه سال یکبار برگزار می‌شود و این جلسات، سال قبل از جلسات پرزبیتری برگزار می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر